De overstap naar Regus

Het leven van een digital nomad zit vol avontuur en onverwachte wendingen. Het was zo’n dag waarop alles anders liep dan gepland. Ik bevond me in Padua, Italië – een stad die, ondanks het weer, een schilderachtige charme uitstraalde met zijn smalle straatjes en majestueuze pleinen. Maar die dag straalde er niets. De lucht was grauw en de regen viel als een gordijn van water uit de hemel. Het leek wel of de stad treurde om iets wat ik niet wist. En toch, mijn deadlines wachtten niet.

Gelukkig had ik me goed voorbereid. Zoals altijd, had ik mijn HQ – mijn trouwe camper, strategisch geparkeerd op een plekje met uitzicht op een oude kerk die mysterieus opdoemde in de mistige verte. De route naar het stadscentrum had ik uitgekiend en mijn laptop stond klaar in mijn tas. Ik had een fijne co-working space uitgezocht: CoWo, een plek die een oase van rust en inspiratie beloofde te zijn.

Opgepakt als sardientjes

De tram die me naar CoWo zou brengen, kwam net om de hoek. Maar de deur ging open en ik zag meteen dat ik een keuze moest maken: sardientje worden of natregenen. De tram zat overvol, mensen stonden schouder aan schouder, sommige gezichten half verborgen achter vochtige jassen en druipende paraplu’s. Zuchtend wurmde ik me naar binnen, terwijl de ruiten besloegen van de benauwde, vochtige lucht. Een oudere man naast me kuchte zachtjes, een vrouw tegenover me probeerde vruchteloos een krant droog te houden onder haar elleboog. Een jonge Italiaan in een leren jas hield zich met één hand vast aan een beugel en scrolde met de andere gefrustreerd door zijn telefoon.

Iedereen leek in hun eigen wereld gevangen, een wereld die een beetje schimmiger was door de regendruppels die over het glas van de ramen gleden. Tien minuten en één natte jas later stapte ik uit, opgelucht om frisse lucht in te ademen, ondanks dat die lucht doorweekt was van regen.

Het lege adres van CoWo

Na een korte wandeling – gelukkig met overkapte stoepen die, typisch Italiaans, de wandelaar beschermen tegen zulke stortbuien – kwam ik aan bij het adres dat ik had opgezocht. Maar in plaats van het bordje van CoWo te zien, keek ik naar een gesloten deur met roestige spijkers die ooit een uithangbord hielden. Verward belde ik het nummer dat op mijn telefoon stond. Een man met een zwaar Italiaans accent nam op en na een paar minuten communiceren in ons beste gebrekkig Engels, kwam het verlossende – of juist teleurstellende – antwoord: “Chiuso. Vandaag dicht.”

Ik kon niet anders dan even stil blijven staan. Doorweekt van de regen, voelde ik me als een verdwaalde toerist in een stad die geen onderdak bood. “Porca miseria,” mompelde ik gefrustreerd, en zelfs een oude vrouw die me passeerde, knikte instemmend alsof ze mijn irritatie volledig begreep.

De overstap naar Regus

Met frisse tegenzin besloot ik naar plan B te gaan: Regus, de grootste concurrent van mijn eigen business. De plek waar ik eigenlijk nooit mijn voet wilde zetten, omdat ik wist dat het anders was – meer zakelijk, minder inspirerend. Maar nood brak wet. Ik stapte binnen, mijn schoenen piepend op de marmeren vloer. Achter de balie zaten twee receptionistes die nauwelijks opkeken van hun schermen. Toen ik mijn vraag stelde, kwam er een routineus antwoord: “Boek online, alstublieft.”

Ik probeerde nog een vriendelijk praatje te maken, maar de dames bleven strikt professioneel, bijna mechanisch. Met een zucht ging ik op een hoekje van de lobby zitten, veegde mijn natte haar uit mijn gezicht en worstelde met een slecht ontworpen website om eindelijk mijn plek te reserveren.

De ongemakken van de dag

Een kwartier en wat gefrustreerde zuchten later had ik eindelijk een plekje in een gedeelde ruimte. De werkruimte was stil. Té stil. Het enige geluid was het zachte gezoem van een airconditioning, die tevergeefs probeerde om de vochtige geur van natte paraplu’s en vochtige jassen te verdrijven. Ik keek om me heen en realiseerde me dat ik de enige was in de hele ruimte. De belofte van “gratis koffie en thee” bleek een illusie – in werkelijkheid moest ik een tag opwaarderen om de machine in beweging te krijgen, wat resulteerde in een flauwe, waterige koffie die met moeite de naam “espresso” waard was. Het was geen Montenegro, waar co-working spaces een gevoel van gemeenschap en een vleugje avontuur boden.

Het einde van een frustrerende dag

Uiteindelijk, met het werk af, besloot ik door de stad te lopen. Padua had een bijzondere schoonheid in haar verweerde gevels en smalle steegjes, maar de regen hield aan, en toen ik rond 15:00 uur weer terugkeerde naar mijn camper, voelde ik me doordrenkt van regen én frustratie. Mijn HQ verwelkomde me, net zo trouw als altijd, en ik was klaar om verder te reizen. Weg van deze dag vol tegenvallers, op zoek naar een betere plek.

Waarom je voor ADD Business Point kiest

Dit soort dagen, waarop alles tegenzit, kennen we allemaal. Maar waarom zou je jezelf de moeite besparen en kiezen voor een plek die wél met jouw behoeften meedenkt? Bij mijn co-working locaties in Nederland krijg je de luxe en het gemak van een privé-kantoor voor een hele dag, in plaats van een steriele gedeelde ruimte. En die koffie? Die is altijd goed.

Neem bijvoorbeeld ADD in Amsterdam. Een moderne werkplek met luxe spreekkamers, snelle wifi en een warme sfeer die de inspiratie stimuleert. Hier krijg je een professionele omgeving, zonder het zakelijke afstandelijke gevoel van een Regus-kantoor.

Tijd voor jouw droomleven

Stel je voor dat je eindelijk de stap zet naar een leven vol vrijheid en avontuur. Een leven waarin je je geen zorgen hoeft te maken over het vinden van een werkplek, en je energie kunt besteden aan wat er écht toe doet: je groei als ondernemer én als persoon.

Laat de praktische zorgen los. Kies voor het leven dat jij voor ogen hebt, en besteed de rest uit. Ik help je op weg, zoals ik dat al voor velen heb gedaan. Samen creëren we jouw ultieme ondernemersleven.

Dus, wat let je nog? Zet die eerste stap en neem contact op. Weet dat dit jouw moment is om het leven waar je van droomt te grijpen. Just do it, je zult er geen spijt van krijgen!

Florentijn

Mr. Outsourcing